สุดท้ายคือการสะสมสารพัดทุกข์อย่างไม่รู้ตัว
#การมีชีวิตที่เต็มไปด้วยเหตุผล ได้มาเท่าที่ใจปรารถนา สุนทรียะแห่งความสุขปรากฏขึ้น
แต่ปลายทางเต็มไปเรื่องทุกข์ใจรออยู่อย่าง...
ไม่เฉลียวใจ
#การเข้าใจชีวิตที่อยู่เหนือระดับเหตุผล ได้เท่าที่ชีวิตควรพึงได้ พึงมี พึงเป็น มิได้ขึ้นอยู่กับปริมาณสิ่งของที่ได้ แต่ขึ้นอยู่กับคุณภาพของจิตใจ
#การปฏิบัติสมาธิอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ มิได้ทำให้ท่านตกอยู่ในสภาวะไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเป็น ในสิ่งต่างๆ
#แต่มันทำให้ท่านรู้ว่ามีแค่ไหนจึงจะเกิดสุข
และไม่ใช่แค่เท่าที่ใจปรารถนา ถ้าท่านมีคุณภาพของจิตใจที่ดีงาม แม้ไม่ปรารถนา มันจะมาเอง ตราบเท่าที่ชีวิตยังคงรักษาความดีไว้....สนิทใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น